ВипускиРубрикиАвториКлючові слова

Стаття

Випуск:2019 №2 (66)
Рубрика:Економічна теорія
УДК:330.161:330.313:332.025
DOI:https://doi.org/10.33271/ev/66.029
Мова статті:Українська
Сторінки:29-42
Заголовок:Інституційні фактори взаємодії економічних інтересів у системі відтворення економічних відносин суспільства
Автор:Смєсова В. Л., ДВНЗ «Український державний хіміко-технологічний університет»
Анотація:У статті розглядається вплив інститутів на відтворення економічних відносин та взаємодію економічних інтересів, розкрито функції інститутів у процесі реалізації економічних інтересів суб’єктів. На основі аналізу здобутків науковців у сфері виявлення змісту і характеристик інститутів, форм та інструментів інституційного впливу визначено сутність поняття «інститут». Під інститутами розуміється сукупність формальних і неформальних форм та способів, які організовують, упорядковують, встановлюють рамки економічних відносин та реалізації економічних інтересів, а також визначають усвідомлений економічний вибір суб’єктів. Обґрунтовано зміст формальних і неформальних інститутів, розкрито існуючі форми і способи інституційного регулювання економічних відносин. Цільовою функцією інститутів у процесі відтворення економічних відносин та взаємодії економічних інтересів визнано підтримання й забезпечення ефективності об’єктивно даних економічних відносин, які задають спрямованість економічних інтересів в економічній системі, формують умови для їх реалізації суб’єктами та одночасно упорядковують економічний вибір, економічні взаємодії суб’єктів та здійснюють інституціоналізацію їх інтересів. Виявлено, що в реальній економічній дійсності інститути переважно відображають інтереси тих суб’єктів, які займають найсильніші позиції (на ринках ресурсів, у політиці, в суспільстві) і можуть створювати норми і правила, на основі яких виникає можливість максимізації власної вигоди (користі) за рахунок обмеження інших суб’єктів в її отриманні. На основі цього виникають і загострюються протиріччя інтересів, зростають трансакційні витрати, знижується рівень реалізації суспільних інтересів, а також інтересів окремих суб’єктів. Доведено, що у випадку закріплення у суспільстві неефективних для реалізації інтересів суб’єктів інститутів в економічній системі розвиваються тіньові економічні відносини, відбувається зрощення влади і власності, поширюються неформальні взаємодії суб’єктів із владою з метою реалізації своїх економічних відносин, домінує рентоорієнтована поведінка, підвищується рівень монополізації на ринках ресурсів, зростають опортунізм та корупція. 
Ключові слова:Відтворення, Економічні відносини, Економічні інтереси, Інститути, Приватні інтереси, Суспільні інтереси
Файл статті:EV20192_029-042.pdf
Література:
  • 1. Gritsenko, A.A. (2006). Institutsionalnaya arhitektonika: predmet, osnovnyie zakony, metodologiya. Nauchnye trudy DonNTU. Seriya: ekonomicheskaya, 103-1, 31-37.
  • 2. Dementev, V.V. (2009). Scho my doslidzhuiemo, koly doslidzhuiemo instituty? Ekonomichna teoriya, 3, 75-92.
  • 3. Tarasevich, V.N. (2013). Ekonomiko- teoreticheskoe znanie: universumnyie imperativyi, gipotezyi, opyityi. Moskva: TEIS.
  • 4. Lipov, V.V. (2012). Institutsionalnaya komplementarnost kak faktor formirovaniya sotsialno- ekonomicheskih sistem. Zhurnal institutsionalnykh issledovaniy, 4. - Vol. 1, 25-42.
  • 5. Pylypenko, H.M. (2008). Katehorіalne oformlennia poniattia іnstutut: problemy і perspektyvy іnstytutsіonalnoi teorіi . Ekonomіchnyy vіsnyk Natsіonalnoho hіrnychoho unіversytetu, 4, 12 -18.
  • 6. Mihaylov, A.M. (2006). Problemyi realizatsii ekonomicheskih i institutsionalnyih interesov sobstvennikov faktorov proizvodstva. Moskva: Ekonomicheskie nauki.
  • 7. Gromadskaya, O.S. (2010). Institutsionalne interesy kommercheskikh bankov. Ekonomicheskie nauki, 8(69), 46-49.
  • 8. Silantev,V. (2007). Protivorechiya sistemyi ekonomicheskih interesov i tenevyie otnosheniya. Ekonomicheskie nauki, 4(29), 160-164.
  • 9. Smit, A. (2001). Doslidzhennya pro prirodu ta prichini dobrobutu natsiy. Kyiv: Rogt-Roua1.
  • 10. Marks, K., & Engels, F. (1959). Sochineniya. Issue 2, Vol. 13. Moskva: Politicheskaya literatura.
  • 11. Marks, K., & Engels, F. (1965). Sochineniya. Issue 2, Vol. 37. Moskva: Politicheskaya literatura.
  • 12. Dementev, V.V. (2015). Suchasna teoriya in- stitutiv: identifikatsiya predmetnogo polya. Ekonomichna teoriya, 1, 26-49.
  • 13. Veblen, T. (1984). Teoriya prazdnogo klassa. Moskva: Progress.
  • 14. Kommons, Dzh.R. (2012). Institutsionalnaya ekonomika. Terra Economicus, Vol. 10, 3, 69-76.
  • 15. Hodzhson, Dzh. (2005). Evolyutsiya institutov: povestka dnya dlya buduschih issledovaniy. Zhurnal ekonomicheskoy teorii, 2, 5-18.
  • 16. Hodzhson, Dzh. (2003). Ekonomicheskaya teoriya i institutyi: Manifest sovremennoy institutsionalnoy ekonomicheskoy teorii. Moskva: Delo.
  • 17. Uilyamson, O. (1996). Ekonomicheskie instituty kapitalizma: Firmy, rynki, «otnoshencheskaya» kontraktatsiya. Sankt-Peterburg: Lenizdat; CEV Press.
  • 18. Nort, D. (1997). Instituty, institutsionalnye izmeneniya i funktsionirovanie ekonomiki. Moskva: Fond ekonomicheskoy knigi «Nachala».
  • 19. Tarasevich, V.M. (2004). Institutsionalna teoriya: metodologichni poshuki i gipotezi. Ekonomichna teoriya, 2, 45-56.
  • 20. Kleyner, G.D. (2016). Institutyi: opredelenie, priznaki i napravleniya issledovaniya. Upravlenie, 3, 5- 11.
  • 21. Shastitko, A.E. (1998). Neoinstitutsionalnaya ekonomicheskaya teoriya. Moskva:TEIS.
  • 22. Nelson, R., & Uinter S. (2000). Evolyutsionnaya teoriya ekonomicheskikh izmeneniy. Moskva: Finstatinform.
  • 23. Vodyanenko, O.I., & Zhukova, E. B. (2014). Razvitie institutov realizatsii interesov subiektov postindustrialnoy ekonomiki. Sovremennaya ekonomika: problemy i resheniya, 9(57), 96-104.
  • 24. Ivashina, S.Yu., & Ivashina O.F. (2018). Institutsionalna ekonomika. Dnipro: Universitet mytnoyi spravy ta finansiv.
  • 25. Mihaylov, A. M. (2013). Realizatsiya ekonomicheskikh i institutsionalnyih interesov v protsesse stanovleniya innovatsionnoy ekonomiki v Rossii. Ekonomicheskie nauki, 8(105), 39-43.
  • 26. Greyf, A. (2013). Institutyi i put k sovremen- noy ekonomike. Uroki srednevekovoy torgovli. Moskva: Dom vyisshey shkolyi ekonomiki.
  • 27. Gritsenko, A. A. (Ed.). (2018). Vidtvoryu- valna dinamika ekonomichnih sistem: instituti ta diyalnist. Kyiv: DU «In-t ekon. ta prognozuv. NAN Ukrayiny».
  • 28. Norgaard, O. (2007). Ekonomichni institutsiyi ta demokratichna reforma. Porivnyalniy analiz postkomunistichnih krayin. Kyiv: Nika-tsentr.
  • 29. Skoog, G.E. (n.d.). Supporting the Develop- ment of Institutions. - Formal and Informal Rules. Retrieved from http://www.sida.se/contentassets/502276753e2c429b9c4 e066ae0c16872/20053-supportingthe-development-of- institutions---formal-and-informal-rules. -an-evaluation- theme-basic-concepts_1886.pdf.
  • 30. Pylypenko, H.M. (2012). Іnstytutsіonalnі chynnyky spіvvіdnoshennia derzhavnoi і rynkovoi koordynatsіi ekonomіchnoi dіyalnostі. Dnipropetrovsk: Natsіonalnyy hirnychyy unіversytet.